ارزیابی برخی از اثرات فیزیولوژیکی ایمینولوژیکی سلنیوم و ویتامین e در میشها و بره های بلوچی

اثرات تزریق مکمل های سلنیوم و (یا) ویتامین e بر غلظت سلنیوم خون و آغوز، غلظت ایمینوگلوبولین های سرم خون و آغوز، قابلیت انتقال ایمینوگلوبولین های میش به بره، بروز بیماری ماهیچه سفید (wmd) و رشد بره ها مورد بررسی قرار گرفت . در این پژوهش ، 39 میش بلوچی و بره هایشان در یک آزمایش فاکتوریل 2×2 مورد استفاده قرار گرفتند. غلظت اولیه سلنیوم در خون کامل میشها (mean+-sd)69/14+-14/13ng/mi بود. تیمارها عبارت بودند از: 1 - گروه کنترل (-se-e) 2 - تزریق مکمل سلنیوم (-se+e)(2.2mg/iamb, 12.2mg/ewe) 3 - تزریق مکمل ویتامین e (-se+e)(30mg/iamb, 100mg/ewe) 4 - تزریق مکمل سلنیوم+ویتامین e 12/2+100mg/ewe) و (+se+e)(2/2+30mg.iamb تزریق مکمل به میشها در زمانهای 20 روز پیش از جفت گیری، میانه آبستنی و 20 روز پیش از زایش انجام شد. به بره ها نیز در سن 20 روزگی مکمل های مشابه تزریق گردید. با تزریق هورمون پروستاگلاندین سیکل فحلی میشها همزمان شده و سپس بطور تصادفی با 4 قوچ بلوچی جفتگیری داده شده اند. بفاصله 5، 10، 20 و 40 روز بعد از هر نوبت تزریق خونگیری از حیوانات انجام شد. نمونه های غوز بلافاصله پس از زایمان جمع آوری گردید. بره ها در روز تولد و 20، 40، 60، 80 و 100 روزگی وزن شدند. علائم کلنیکی و کالبدگشائی بیماری wmd در بره ها مورد بررسی قرار گرفت . غلظت سلنیوم در خون کامل میشهایی که سلنیوم و سلنیوم+ویتامین e دریافت کرده بودند تدریجا افزایش یافت و 10-15 روز پیش از زایش بیشترین بود (بترتیب 123.34+-3.65 و 131.08+-3.65). تیمارهای +se-e و +se+e بطور معنی داری (p<.05) سلنیوم خون کامل میشها را افزایش دادند. اما، تیمار -se+e از این نظر تاثیری نداشت . اثر متقابل سلنیوم×ویتامین e برای افزایش میزان سلنیوم خون معنی دار نبود. میزان سلنیوم آغوز نیز بطور معنی داری (p<.05) تحت تاثیر تیمار قرار گرفت . پس از تزریق به بره ها، تفاوت غلظت سلنیوم در خون کامل آنها معنی دار (p<.05) گردید. غلظت گاما و بتاگلوبولین های سرم خون میشها بفاصله 20 روز پس از سومین نوبت تزریق حداکثر بود و پس از زایمان کاهش یافت . سطح گاماگلوبولین در سرم خون میشهای تیمار +se+e بیشتر از دیگر تیمارها بود. غلظت بتاگلوبولین در سرم میشها تنها در اواخر آبستنی اندکی افزایش یافت . تزریق مکمل به میشها اثر معنی داری (p<.05) بر غلظت بتاگلوبولین آغوز آنها داشت . گاما و بتاگلوبولین های سرم خون بره ها در 24 ساعت پس از تولد بیشترین مقدار بود. نتایج این آزمایش نشان داد که تزریق مکمل های سلنیوم و (یا) ویتامین e به میشها تاثیر اندکی بر انتقال ایمینوگلوبولین ها به بره ها دارد. در مقایسه با گروه کنترل، بره هایی که مکمل دریافت کرده بودند، سطح ایمینوگلوبولین های خونشان در طول آزمایش بالاتر بود. تزریق مکمل به میشها اثر معنی داری بر وزن تولد بره هایشان نداشت . اما پس از تزریق به بره ها اختلاف وزن آنها معنی دار شد (p<.05) . تزریق مکمل به میشها و بره ها بطور معنی داری (p<.01) از بروز wmd جلوگیری کرد.